《鹪鹩赋》拼音译文赏析

  • jiāo
    liáo
  • [
    weì
    jìn
    ]
    zhāng
    huá
  • jiāo
    liáo
    xiǎo
    niǎo
    shēng
    hāo
    lái
    zhī
    jiān
    cháng
    fān
    zhī
    xià
    xiáng
    xún
    cháng
    zhī
    neì
    ér
    shēng
    shēng
    zhī
    qiǎn
    lòu
    weí
    rén
    yòng
    xíng
    weī
    chù
    beī
    zhī
    hài
    fán
    leì
    chéng
    yóu
    piān
    piān
    rán
    yǒu
    jiù
    è
    jīng
    hóng
    鸿
    què
    feǐ
    cuì
    huò
    xiāo
    zhī
    huò
    tuō
    jué
    yín
    zhī
    wài
    hàn
    chōng
    tiān
    zuǐ
    weì
    rán
    jiē
    yīng
    jiǎo
    máo
    gòng
    zhě
    yǒu
    yòng
    rén
    yán
    yǒu
    qiǎn
    ér
    tuō
    shēn
    leì
    yǒu
    weī
    ér
    zhī
    yún
    ěr
  • zào
    huà
    zhī
    duō
    duān
    qún
    xíng
    wàn
    leì
    weí
    jiāo
    liáo
    zhī
    weī
    qín
    shè
    shēng
    ér
    shòu
    piān
    zhī
    lòu
    xuán
    huáng
    guì
    máo
    shī
    yòng
    ròu
    dēng
    weì
    yīng
    guò
    yóu
    é
    shàng
    罿
    huì
    méng
    lóng
    shì
    yān
    yóu
    feī
    piāo
    yáng
    xiáng
    róng
    qiú
    geǐ
    cháo
    lín
    guò
    zhī
    meǐ
    shí
    guò
    shǔ
    suǒ
    zhì
    yóu
    suǒ
    pán
    feǐ
    lòu
    jīng
    feǐ
    róng
    lán
    dòng
    ér
    tóu
    ér
    ān
    weǐ
    mìng
    shùn
    huàn
  • qín
    zhī
    zhī
    chù
    shēn
    zhī
    zhì
    huái
    怀
    bǎo
    jiǎ
    hài
    shì
    biǎo
    zhāo
    leì
    jìng
    shǒu
    yuē
    ér
    qín
    dòng
    yīn
    xún
    jiǎn
    rèn
    rán
    weí
    yòu
    shì
    weǐ
    diāo
    jiè
    zuǐ
    yún
    zhì
    cuàn
    yōu
    xiǎn
    cuì
    shēng
    xiá
    chén
    guī
    yàn
    yòu
    jiǎo
    ér
    zēng
    shì
    xián
    meǐ
    ér
    fēng
    zuì
    ér
    jiē
    xián
    jiǎo
    zhōng
    weí
    shì
    cāng
    yīng
    ér
    shòu
    yīng
    huì
    ér
    lóng
    měng
    zhì
    yǎng
    kuài
    yōu
    zhí
    jiǔ
    chóng
    biàn
    yīn
    shēng
    shùn
    zhǐ
    cuī
    ér
    weí
    yōng
    liàn
    zhōng
    dài
    zhī
    lín
    lǒng
    zhī
    gāo
    sōng
    suī
    méng
    xìng
    jīn
    weì
    ruò
    chóu
    zhī
    cóng
    róng
  • hǎi
    niǎo
    fēng
    ér
    zhì
    tiáo
    zhī
    què
    lǐng
    zhì
    qiè
    wàn
    piāo
    weì
    weí
    fáng
    ér
    xíng
    guī
    weǐ
    yīn
    yáng
    táo
    zhēng
    wàn
    pǐn
    chuǎn
    cuò
    zhòng
    fán
    leì
    shū
    jiāo
    míng
    cháo
    wén
    jié
    péng
    tiān
    jiāng
    shàng
    fāng
    ér
    xià
    yǒu
    tiān
    rǎng
    xiá
    guān
    yòu
    ān
    zhī
    xiǎo
    zhī
    suǒ

原文: 鹪鹩,小鸟也,生于蒿莱之间,长于藩篱之下,翔集寻常之内,而生生之理足矣。色浅体陋,不为人用,形微处卑,物莫之害,繁滋族类,乘居匹游,翩翩然有以自乐也。彼鹫鹗惊鸿,孔雀翡翠,或淩赤霄之际,或托绝垠之外,翰举足以冲天,觜距足以自卫,然皆负矰婴缴,羽毛入贡。何者?有用于人也。夫言有浅而可以托深,类有微而可以喻大,故赋之云尔。
何造化之多端兮,播群形于万类。惟鹪鹩之微禽兮,亦摄生而受气。育翩翾之陋体,无玄黄以自贵。毛弗施于器用,肉弗登于俎味。鹰鹯过犹俄翼,尚何惧于罿罻。翳荟蒙笼,是焉游集。飞不飘扬,翔不翕习。其居易容,其求易给。巢林不过一枝,每食不过数粒。栖无所滞,游无所盘。匪陋荆棘,匪荣茞兰。动翼而逸,投足而安。委命顺理,与物无患。
伊兹禽之无知,何处身之似智。不怀宝以贾害,不饰表以招累。静守约而不矜,动因循以简易。任自然以为资,无诱慕于世伪。雕鹖介其觜距,鹄鹭轶于云际。稚鸡窜于幽险,孔翠生乎遐裔。彼晨凫与归雁,又矫翼而增逝。咸美羽而丰肌,故无罪而皆毙。徒衔芦以避缴,终为戮于此世。苍鹰鸷而受譄,鹦鹉惠而入笼。屈猛志以服养,块幽絷于九重。变音声以顺旨,思摧翮而为庸。恋钟岱之林野,慕陇坻之高松。虽蒙幸于今日,未若畴昔之从容。
海鸟鶢鶋,避风而至。条枝巨雀,踰岭自致。提挈万里,飘飖逼畏。夫唯体大妨物,而形瑰足玮也。阴阳陶蒸,万品一区。巨细舛错,种繁类殊。鹪螟巢于蚊睫,大鹏弥乎天隅。将以上方不足,而下比有余。普天壤以遐观,吾又安知大小之所如?



译文及注释
次数不足
注释:
次数不足


译文及注释详情»


张华简介: 张华(232年-300年),字茂先,范阳方城(今河北固安)人,西晋时期政治家、文学家、藏书家。西汉留侯张良的十六世孙,唐朝名相张九龄的十四世祖。张华工于诗赋,词藻华丽,编纂有中国第一部博物学著作《博物志》,其作品《张华集》十卷已佚,明人张溥辑有《张茂先集》。张华雅爱书籍,精通目录学,曾与荀勖等人依照刘向《别录》整理典籍,《宣和书谱》载有其草书《得书帖》及行书《闻时帖》。